باتیک به عنوان یکی از شناسه های منحصر به فرد منطقه جنوب شرقی آسیا شناخته شده است. چندین کشور که هنوز میراث باتیک را حفظ می کنند عبارتند از مالزی، اندونزی، چین و هند. صنعت باتیک جایگاه قابل توجهی در صنعت صنایع دستی مالزی دارد. در مالزی، نقوش و نقش‌های باتیک عمدتاً با دست طراحی می‌شوند و مستقیماً روی پارچه نقاشی می‌شوند، بنابراین هر کدام منحصربه‌فرد هستند. بازیگران صنعت باتیک عمدتاً مشاغل کوچک و صنایع کلبه ای هستند، به ویژه در ایالت های کلانتان، ترنگانو، پاهانگ، صباح و ساراواک. با این حال، رشد بازار و سهم آنها با سیستم تصفیه هماهنگ نیست. فاضلاب تولید شده توسط این صنعت به ندرت الزامات و مقررات استاندارد پساب را برآورده می کند، بنابراین مسئولان را نگران می کند.
فاضلاب باتیک جزء فاضلاب های بسیار آلوده طبقه بندی می شود. سمیت آلاینده های باتیک ممکن است کیفیت محیط را کاهش دهد و سلامت انسان را به خطر بیاندازد. فاضلاب باتیک نیاز به تصفیه گسترده ای دارد، زیرا سال هاست که هیچ تصفیه کامل و مناسبی در صنایع خاص باتیک انجام نشده است. این مقاله صنعت باتیک در مالزی، تولید فاضلاب آن و شیوه‌های تصفیه فعلی موجود را بررسی می‌کند.
این روش تصفیه یکپارچه انعقاد-لخته سازی و فن آوری گیاه پالایی را به عنوان یک فرآیند تصفیه فاضلاب باتیک با کاربرد بالقوه در صنعت باتیک مورد بحث قرار می دهد. این بررسی ممکن است بخشی از راهنمایی برای کل صنعت باتیک، به ویژه در مالزی باشد.